පදාර්ථයේ ප්‍රධාන අවස්ථා තුනෙන් එකක් වන වායු අවස්ථාව, නියත හැඩයක් හෝ නියත පරිමාවක් නොමැති ද්‍රව්‍ය ස්වභාවයකි. වායු අණු හෝ පරමාණු එකිනෙකින් ඉතා ඈතින් පිහිටා ඇති අතර, ඒවා අතර ඇති ආකර්ෂණ බල ඉතා දුර්වල වේ. මෙම අංශු අහඹු ලෙස සහ ඉතා වේගයෙන් නිරන්තරයෙන් චලනය වන අතර, එකිනෙක සහ ඔවුන් අඩංගු භාජනයේ බිත්ති සමඟ ගැටේ. මෙම අංශු වල අහඹු චලිතය නිසා වායූන් පැතිරීමට (diffuse) සහ මිශ්‍ර වීමට (mix) නැඹුරු වේ.
වායුන්ගේ ගුණාංග විස්තර කිරීමට උෂ්ණත්වය (Temperature), පීඩනය (Pressure) සහ පරිමාව (Volume) යන සාධක ඉතා වැදගත් වේ. උෂ්ණත්වය වැඩි වන විට වායු අණුවල චාලක ශක්තිය වැඩි වන අතර, පීඩනය වැඩි වන විට වායුවේ පරිමාව අඩුවේ. පරිපූර්ණ වායු නියමය (Ideal Gas Law - PV=nRT) වැනි නියම මගින් මෙම සාධක අතර සම්බන්ධතා විස්තර කරයි. වායු අවස්ථාවේදී පදාර්ථය අධ්‍යයනය කිරීම භෞතික විද්‍යාවේ, රසායන විද්‍යාවේ සහ ඉංජිනේරු විද්‍යාවේ වැදගත් වන අතර, කාලගුණ විද්‍යාව, අභ්‍යවකාශ ගවේෂණය සහ කාර්මික ක්‍රියාවලීන්හිදී එයට පුළුල් යෙදීම් ඇත.
note 01
note 02
No comments: